Józef Wittlin (1896-1976) pisarz emigracyjny, poeta, prozaik, eseista, tłumacz, krytyk literacki i teatralny, współpracownik Radia Wolna Europa, akolita literackiej grupy Skamander, autor powieści nagrodzonej w 1936 roku przez czytelników „Wiadomości Literackich”, w 1937 roku uhonorowanej Złotym Wawrzynem przez Polską Akademię Literatury, co najważniejsze jednak, w 1939 roku nominowanej do Literackiej Nagrody Nobla. Autor poezji i esejów (zbioru najbardziej znanych, będących jakby autobiograficznym portretem, ale również ważnym świadectwem realiów, tych historycznych, jak i współczesnych pisarzowi pt. „Orfeusz w piekle XX wieku”), pism krytycznych oraz licznych korespondencji. Publikował na łamach „Wiadomości Literackich”, „Skamandra”, czy „Filomaty”. Pisarz, któremu bardzo bliska była idea pacyfizmu. Wraz z wybuchem drugiej wojny światowej podjął decyzję o wyemigrowaniu z kraju na zachód, później do Stanów Zjednoczonych. Nigdy do Polski nie powrócił.
Przekraczanie granic i pogranicza:
emigrant, pisarz przekraczający granice terytorialne, którego korzenie rodzinne związane były ze Lwowem, miastem wielu kultur, religii i narodowości, przekraczał granice różnych gatunków literackich, jak i te związane z podejmowaniem tłumaczeń z języków obcych na język rodzimy.
Barbara Hałusek
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
